Nie spuszczaj wzroku z…

Prawdziwa podróż ku odkryciu składa się nie z poszukiwania nowych pejzaży, lecz obserwacji nowymi oczami. Marcel Proust francuski pisarz

Zgadzasz się z tym? A może tak właśnie żyjesz działasz – starasz się swoje, nasze, jedyne życie widzieć ciągle nowymi oczami… To wspaniała cecha. Jak to jest – można się tego nauczyć, postarać, ciągle próbować? A może to jakaś wrodzona cecha? NIE.  Moim zdaniem to cenna umiejętność, potrzeba, moc nasza, której na pewno można rzeba się nauczyć, jeśli ktoś uważa, że jeszcze nie potrafi.

Każdy ma swoje granice, ale zawsze warto nowymi oczami spojrzeć na siebie i na te… granice. Co jakiś czas – tak często jak ma się na to ochotę – przyjrzeć się sobie. Sprawdzić co zmieniło się od ostatniego przyglądania się. Kiedy był ten poprzedni raz, może nigdy nie było, albo „sto lat temu”, lub wczoraj i jakoś niewiele z tego wynikało, nie udało się to przyglądanie. Nie szkodzi, bo coś dobrego zawsze zostanie.

Jakaś osoba (nie pomnę kto) powiedziała zdanie: Przeszkody pojawiają się, gdy spuszczasz wzrok z celu. Miej więc także siebie jako cel – bardzo ważny, dobry cel, aby nie być przeszkodą dla siebie. 

Może potrzebujesz nieco dobrej samotności – zapraszam, zajrzyj  T U T A J 

Może zechcesz zajrzeć także do nieco innego tekstu, zapraszam,  to będzie TUTAJ

Pozdrawiam;)